Geografia

Lokalizacja

Zazwyczaj termin „Dolomity” odnosi się do obszaru, którego charakterystycznym elementem są góry z przeważającą obecnością skał dolomitowych, ograniczonego:

na północy: rzeką Rienza, doliną Val Pusteria i przełęczą Sella di Dobbiaco,/li>
na północnym wschodzie: dolinami Val di Sesto i Val Padola rozdzielonymi przełęczą Passo di Monte Croce di Comelico,
na wschodzie: rzeką Piave,
na południu: miejscowością Feltre, przełęczą Sella di Arten, rzeką Cismon i doliną Valsugana do miasta Trydent,
na zachodzie: rzekami Adige (niem. Etsch) oraz Isarco (niem. Eisack)

Warto wiedzieć, że powyższe ograniczenie terytorialne Dolomitów jest czysto umowne, albowiem góry z przeważającą obecnością skał dolomitowych znajdują się również na wschód od rzeki Piave, a także w części Austrii – w dolnej Karyntii i Dolomitach Lienzkich, we wschodnim Tyrolu, w Dolomitach Brenty oraz w Małych Dolomitach znajdujących się na obszarze zwanym Prealpi Vicentine.

Klimat

W Dolomitach lata są ciepłe, zimy są bardzo zimne i śnieżne, a cały rok jest występuje częściowe zachmurzenie . W ciągu roku, temperatura waha się od -5°C do 29°C i rzadko spada poniżej -9°C lub przekracza 33°C.

Ocena atrakcyjności turystycznej wskazuje, że aby skorzystać z ciepłej pogody, Dolomity najlepiej odwiedzić w okresie od połowy czerwiec do późnego wrzesień.

Co zobaczyć?

Passo Giau

Przepiękna przełęcz na wysokości 2348 m. n.p.m, na którą możemy dojechać samochodem. Na górze znajdziecie dość spory parking na poboczu. Dość dużą zaletą tego miejsca jest panorama. Krajobraz dookoła niej jest bardzo malowniczy, co w połączeniu z łatwością dojazdu czyni na zachód słońca ją jedną z najczęściej odwiedzanych przełęczy.

Z Przełęczy Giau można iść np. do Rifugio Nuvolau, Rifugio Averau, Rifugio Cinque Torri czy Rifugio Scoiattoli. Schronisk jest tam kilka, więc można do któregoś się wybrać.

Lago di Brais

Jeden z najbardziej rozpoznawalnych alpejskich widoków na włoskich pocztówkach. Perła Południowego Tyrolu – Lago di Brais. Jezioro Braies jest alpejskim jeziorem położonym na wysokości 1496 m n.p.m. w Parku Krajobrazowym Fanes-Sennes-Braies. Często można usłyszeć nazwę w języku niemieckim Pragser Wildsee, ponieważ w tych terenach Południowego Tyrolu ludzie mówią w większości w języku niemieckim.

Jezioro Braies to miejsce dla każdego. Amatorzy wspinaczek mają do dyspozycji szlaki wysokogórskie, o których jednak pisać nie będę, gdyż nie miałam okazji ich sprawdzić. Amatorzy spacerów i piękna przyrody, również Ci unikający dużego wysiłku fizycznego, a także miłośnicy fotografii będą zachwyceni panoramiczną trasą dookoła jeziora. Nad Braies dotrzecie bez problemu samochodem parkując go na jednym z kilku parkingów za cenę 3 euro.

Alpe di Siusi

Płaskowyż Alpe di Siusi (Seiser Alm) rozciąga się na wysokości od 1650 m.n.p. do 2350 m.n.p.m. i nazywany jest największym wysokogórskim pastwiskiem Europy. Jest tu aż 365 górskich chat, schronisk i gospodarstw. Sielskie widoki, krowy szczęśliwie pasące się na tle Dolomitów i trasy widokowe czekają tu na turystów latem. Zimą – zazwyczaj od pierwszych dni grudnia – płaskowyż ma do zaoferowania ponad 63 km tras narciarskich, z czego niemal wszystkie to trasy o łatwym i średnim stopniu trudności.

Region narciarski Alpe di Siusi (Seiser Alm) płynnie łączy się z sąsiednią doliną Val Garden (Gröden) – razem narciarze mają do dyspozycji 181 km tras i 79 wyciągów co czyni Alpe di Siusi / Val Gardena największym ośrodkiem narciarskim w Dolomitach. Z Val Gardena można wjechać na ulubioną karuzelę narciarską w Europie, czyli na Sella Ronda.